- uzaqlaşmaq
- uzaklaşmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
uzaqlaşmaq — f. 1. Daha uzağa, uzaq məsafəyə getmək, çox aralanmaq, getdikcə uzaq olmaq. Qəsəbədən uzaqlaşmaq. Çaydan uzaqlaşmaq. – Şəhərdən bir qədər uzaqlaşmışdıq, gördük ki, yolun kənarında bir neçə adam oturub. C. M.. <Valeh> ağacını çobansayağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzaqlaşma — «Uzaqlaşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kənar — <fars.> 1. Bax qıraq 1 ci mənada. Çayın kənarı. Yolun kənarı. – . . Bir həyətdə bir müsəlman arvadı arxın kənarında qab yuyurdu. C. M.. Kəndin kənarından get gedə sıxlaşan və iriləşən qamışlıq başlanırdı. M. Rz.. 2. sif. Yad, özgə, başqa.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrılmaq — f. 1. Ayrı düşmək, aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq. Gülnaz bir neçə addım anasından ayrılıb, özünü qabaqda gedən üç nəfərə çatdırdı. M. İ.. Ayna ilə Ayaz küçədə bir birindən ayrıldılar. Ə. M.. // Xudahafizləşmək, vidalaşmaq. Turxan bəydən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aralanmaq — f. 1. Bir birindən ayrılmaq, uzaqlaşmaq. Atlılar aralanaraq hərə bir tərəfə getdi. – Aralanır buludlar, təravətlənir otlar. A. S.. Sədrəddin bəydən aralanandan sonra, indi iki gün idi ki, muzdur Məşədi Əsgər öz arvad və uşağı ilə rahatlanırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaçmaq — f. 1. İti, cəld addımlarla getmək, çox iti getmək; yüyürmək. Hara belə qaçırsan? – Pərinisə hövlnak qaçdı ərinin yanına və bilmədi nə eləsin. C. M.. O, tələsik yerindən durub qapıya qaçdı. M. İ.. 2. İş yerindən, həbsdən və s. dən özbaşına getmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ceyləmməg — (İmişli) uzaqlaşmaq. – Nəyşə <nə üçün> bı cama:tdan ceylənirsən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
geηiməx’ — (Ağdam, Ağdərə, Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Xocavənd) uzaqlaşmaq. – Sən hara geηiyif gedirsəη? (Xocavənd); – Qarmax inəx’ geηiyif, harye:difsə görümmer heş (Gədəbəy); – Bəylər bu kəddən geηidi (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
peyikmək — (Qazax) uzaqlaşmaq, tərk etmək. – Quşun yuvasını uçurtdum deyə peyikdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
taymağ — I (Dərbənd) qayıtmaq, gəlmək. – Üçərdən taymaz bu kişi II (Dərbənd) aralanmaq, uzaqlaşmaq. – Mən istədim urdan tayım III (Dərbənd) atmaq. – Qabağ hərfi taysov, sənü aduv düzələr IV (Dərbənd) çəkilmək, keçib getmək. – Tay urdan V (Dərbənd) düşmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aralaşmaq — f. 1. Ayrılmaq, ayrı düşmək, aralı düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəni kəsmək. 2. Seyrəkləşmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti